Leerlingen laten ruiken aan de toekomst

Het Jan Keizerpad, je kunt het niet missen als je voor het Don Bosco College in Volendam staat. Het verhaal gaat dan Jan Keizer telkens over dat ene stukje gras de weg afsneed naar de fietsenstalling voor docenten en op die manier – als een olifantenpaadje – zijn eigen weggetje creëerde. Bij zijn pensionering vorig jaar verraste de school hem met dit bordje. 

Jan Keizer heeft echter veel meer gedaan dan alleen over het gras de weg afsnijden. Hij was in totaal 33 jaar als wiskundedocent aan deze school verbonden en enthousiasmeerde vele tientallen jonge Volendammers richting actuariaat. “Wat ik deed was leerlingen laten ruiken aan de toekomst”, zegt hij. Als hij de vele Volendamse namen de revue laat passeren komen de bekende namen als Veerman, Tuijp, Tol en Van Diepen langs. Elk examenjaar dat hij wiskunde gaf leverde wel enkele studenten actuariaat op.

Gespierd

Jan zat zelf als jongen op het Waterlant College Amsterdam en koos daarna voor de studie Wiskunde aan de UvA,  die hij in 1977 cum laude afrondde. Zijn hoofdvak was Numerieke Wiskunde en zijn bijvak was Econometrie. Tja, en wat dan? Hij had er vier jaar als toetsenist bij de toen nog jonge band The Cats opzitten, had daar goed mee verdiend, terwijl hij net was gaan samenwonen met zijn toekomstige vrouw Garie. Hij had ook als gespierde Volendamse knaap als ijzervlechter aan de flats in Amsterdam-Noord gewerkt en opeens kwam daar de vraag vanuit het Waterlant of hij, nu hij was afgestudeerd, zijn vroegere wiskundeleraar wilde opvolgen. Die was namelijk door ziekte geveld.

Kwartje

Jan herinnerde zich zijn grote inspirator Louis Mathôt, zijn oude natuurkundeleraar aan het Waterlant, en besloot de stap te wagen. Het bleek een goede stap. Jan was net als Mathôt een natuurtalent en kreeg elke klas stil door simpelweg met vorsende ogen rond te kijken op het moment dat ze er ook maar over dachten om de boel op stelten te zetten. Maar veel belangrijker nog: Jan bleek een begenadigd vertaler van het alledaagse via de wiskunde. Of via de natuurkunde; ook daarmee kon Jan goede vergelijkingen maken. Als hij iets uitlegde sloeg de vonk meteen over. “Het was mooi om steeds dat kwartje te zien vallen”, herinnert Jan zich.

Roem

Als echte oude doctorandus – Jan dateert nog van het pre-Mammoettijdperk – had Jan een zware en brede basis meegekregen en kon verbindingen leggen tussen de verschillende disciplines als geen ander. De leerlingen hingen aan zijn lippen, snapten het vak opeens en vonden wiskunde bij hem echt een tof vak. Zijn aanstelling op het Waterlant duurde acht jaar, totdat in Volendam het Don Bosco werd opgericht en hem benaderde. Zijn roem als meesterdocent was hem vooruitgesneld en de nieuwe school stond te springen om goede docenten.

Opvolgster

Op het Don Bosco zette Jan zijn Odyssee voort en tilde het vak naar een hoger niveau, door zijn veelvuldige uitstapjes naar het actuariaat. En toeval of niet, zijn opvolgster op het Don Bosco, Shadee van Vlaanderen, is niet alleen als wiskundige afgestudeerd, maar het ook de titel Actuaris op zak. Shadee is zelf leerling van Jan geweest en heeft net als Jan ook een passie voor muziek. Toen ze van school afkwam twijfelde ze dan ook tussen conservatorium, rechten en – met zo’n leermeester niet verwonderlijk- het actuariaat. Het werd het laatste, ze rondde de studie met succes af. Vervolgens ging ze werken bij Triple A, maar de muziek bleef knagen… Na een korte periode besloot ze het actuariaat te verlaten en net als Jan voor de klas te gaan staan en wiskunde te doceren, want dat gaf haar de gelegenheid om daarnaast ook haar muzikale ambities te volgen.

POP

Momenteel is ze met vrienden Jordy en Sandrine een veelbeluisterd trio in kroegen en op festivals, waar ze, inmiddels versterkt met Cornel, een mix van pop en rock speelt. Fleetwood Mac is hun grote voorbeeld, en hun grote droom is om ook eigen nummers te schrijven en uit te brengen. Daarnaast blijft Shadee pleitbezorger voor het actuariaat. Elk nieuw schooljaar vertelt ze haar leerlingen over haar keuzes en over de kansen in het actuariaat, en zodra de kans zich voordoet geeft ze leerlingen met Wiskunde D voorbeelden uit de actuariële praktijk. Als ze oud-leerlingen spreekt, dan zijn ze het er allemaal nog steeds over eens dat Jan een legende was op school: ‘Je deed je best met wiskunde voor Jan, dat deed je gewoon’. “Het gaat ook gewoon nog steeds over hem, zelfs zijn quotes worden nog steeds genoemd onder oud-leerlingen.”

Muurtjes

Ze vervolgt: “Een van zijn favoriete uitspraken was: ‘Je moet muurtjes metselen’. Het was een metafoor voor het eindeloze oefenen voor het verkrijgen van een goede wiskundige basis. Hij wist alles naar het echte leven te vertalen. Hij hield niet van onzin, dan kreeg je een blik… maar Jan had echt hart voor de zaak. Zo kregen we in de aanloop van examenperiodes altijd een scala aan mails over hoe we het beste konden leren op alfamuziekjes en symfonieën van Bach, en daarnaast kregen we artikelen uit de Volkskracht toegestuurd over examenrituelen die aangetoonde betere resultaten gaven. Een zeer gewaardeerde docent, ook wel Maestro Keizer, waar we heel veel aan te danken hebben, niet alleen een zeer goed wiskundig fundament, maar ook een inspiratie voor onze toekomstige levens.”

The Cats

Jan is nu bijna een jaar met pensioen, maar stilzitten doet hij niet. Hij geeft wat leerlingen bijlessen wiskunde zodat hij toch nog een link met het lesgeven houdt. Maar daarnaast is hij, al sinds hij op zijn zevende met pianospelen begon, pianist en zanger. Hij vulde de piano en het keyboard aan met de accordeon en is na al die jaren nog steeds actief met muziek. In zijn jonge jaren was hij zelf organist in de kerk, dat was nog vóór de Cats-periode. Daarnaast ging Jan zingen. De afgelopen jaren heeft hij onder meer als bas in een groot koor de Mattheus Passion gezongen. En afgelopen Pinksteren trad hij nog op als bandleider bij een hommage aan Cees Veerman, de in 2014 gestorven zanger, songwriter en gitarist van The Cats.

Gepassioneerd

De invloed van Jan reikt verder. Jans zoon is ook wiskundedocent geworden en zijn dochter is eveneens het leraarschap ingegaan; zij doceert biologie. De oudste zoon van Jan en Garie heeft in feite ook het doceren in zijn genen: die is momenteel managementcoach en trainer bij iDDD en begeleidt directies en managers van grote bedrijven. En in feite is Jan zelf nog steeds docent, hij is nog steeds een vertaler van abstracte zaken naar begrijpelijke dingen. Ook in dit interview, dat meandert van wiskunde naar muziek en kunst en wat er vandaag de dag aan de orde is. Jan laat zijn gehoor nog steeds met een gepassioneerd verhaal ruiken aan de toekomst.

Bron: De Actuaris